eflatun gozlerin oldugunu bilmiyordum

• 8284 furyasının bir meyvesi. teşhircilik yapalım biraz. yeni yazar, torpilli yazar, 8284'lü yazar.
• beşiktaşlı yazar.
• atilla ilhan seven yazar.
• eflatun gözlerin olduğunu bilmiyordum
  
  gece yarısını yaşamaktan yorgunum
  
  ayazın avucunda unutmuştun ellerini
  önünden geçtiğim halde beni tanımadın
  ben değiştim biliyorum hem sakal bıraktım
  şiirlerim kül rengi kumrular gibi uçuşuyorlar
  bakır çalığı göklere katiyyen tahammülüm yok
  hele paris’in gökleri aklımı başımdan alıyor
  bana seni senden evvelki poitiers’li kızı
  hatırlatıyor
  
  ayazın avucunda unutmuştun ellerini
  
  karanlığın arkasında kıvılcım gözlü orospular
  gölgelerine yaslanmış evliya gibi bekliyorlar
  
  ışıklar kırmızı yandığı zaman duracaksın
  
  ben değiştim biliyorum hem sakal bıraktım
  soğuk gözlerinde buğulanmıştı ölsen tanıyamazdın
  hatta ricardo bile hani vatansız ricardo
  burnumun dibinden geçti geçen gün beni tanıyamadı
  oysa au vieux chatalet’de akşam sabah beraberdik
  üçümüz viyana kahvesi ve sıcak rom içerdik
  üstelik o krapfen severdi güzel olurmuş rivayet
  neden ve nasıl sevdiğini anlayamadım gitti
  
  yalnızlıktan da kurtulup yalnız kalmak isterim
  
  montmarte metrosu civarında seni gözden kaybettim
  o zenci yine arkanda mıydı hiç dikkat etmedim
  ağzında yoksul bir ıslık ıslak bir cigara gibi
  sidney bichet’nin caz havalarını çiğneyip tüküren
  o saklasın varsın seni sevdigini biliyorum ben
  yüzünün renginden geliyor bütün üzüntüsü
  
  bir gazete aldım ama evde okuyacağım
  
  kahvelerden birine girip bir grog ısmarlasam
  seni öldürmek için çareler tasarlasam
  sükut bembeyaz buz tutsa bıyıklarımda
  ve türküm kaybolsa sessizliğin hırçın türküsü
  ve ben unutulsam yazdığım şiirler
  senin için yazdıklarım herkes için yazdıklarım
  eski padişahlar gibi unutulsa birer birer
  ve ben seni unutsam hiç hatırlamasam
  ellerim oldum olasıya seni unutsalar
  
  yarı gecenin içinden bir zenci sütbeyaz bakıyor
  rue lafatette’de dünden bugüne geçiyorum
  eflatun gözlerini bir grog kadehinde unuttum
• (bkz: eflatun gözlerin neler görüyor legolas)
• sen tut memleketin bir ucunda farklı bir cinsiyetle aynı hayatı yaşa, entrylerini okudukça bana aslında aynı hayatların bir çok yerde yaşandığını, tek farkın farklı evler ve farklı isimler olduğunu kanıtlayan, edebiyat tutkunu, mühendis, beşiktaşlı, dert ortağı kaliteli yazardır.
• son dönemdeki yazar kalitesizliğine adeta meydan okuyan yazar. beşiktaşlı olmasıyla dikkatimi çekti ilk başta. sonra girdilerini okumaya başladım. birçok konuya hakim, ve akıcı bir anlatım tarzı var. ''gerçekten güzel yazıyor '' dediğim kişiler arasında artık, takipteyim.
• taş gibi hatun yazar. gülen gözlü esmer güzeli.
• #36649578 tanımıyla gece gece beni mahvetmiş olan yazardır.
• bir insanın kalitesini sözleri belli eder, ama sözlerinin türkçesinin istanbul şivesine uygunluğu değil, içtenliği belli eder. samimiyet her zaman her yerde kazanacaktır. işte bu yazarımız da samimiyetini klavyesine dökebilenlerden.
  yaşadıklarını anlattığı bir çok şey okudum, yeri geldi çektiği acılardan bahsetti, yeri geldi yitirdiklerini anlattı. bazen oldu bir bıyıklı adama olan kızgınlığı yüzünden normalde ağzına almayacağı küfürleri etti, içinden geçirmeyeceği bedduaları, bazen 14 yaşında aylardır uyuyan bir çocuğa ağladı, bazen güldü, bazen şaraba vurdu, bazen babasıyla dertleşti, bazen annesinin güzelliğini anlattı. kendisi her zaman samimi ve içtendi bu da bana fazlasıyla yetti. ona hep dur dedim, dur artık durul artık, durdu mu duruldu mu bilmiyorum, niyeti var mı onu hiç bilmiyorum, kendi bileceği iş, benim bildiğim bir tek şey varsa bu denişik gözlü yazarın yazmadığı her günü sözlük için bir kayıp sayıyorum. yazsın devamlı yazsın, içindeki küfürleri, sevinçlerini, hüzünlerini yazsın ben uzaktan onları satır satır okuyorum.
  
  tanım: sözlükteki 1000. entrymin konusu olan yazardır ve ömrüm yettiğince entrylerim her 1000 dediğinde hakkında bir şeyler karalayacağım insan oğlu insandır.
  uzakta da olsa var olsun...